Κάλεσμα για μια Αγωνιστική Παρέμβαση στις Αχαρνές

Τα τελευταία χρόνια τα μνημόνια έρχονται το ένα μετά το άλλο, συνθλίβοντας τη ζωή μας. Η ανεργία γιγαντώνεται, ιδιαίτερα στη νεολαία, ενώ οι μισθοί συρρικνώνονται συνεχώς. Οι εργοδότες αποθρασύνονται, απειλούν και εκβιάζουν τους εργαζομένους: περισσότερη δουλειά με λιγότερα λεφτά! Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι με την απειλή της απόλυσης μένουν μήνες απλήρωτοι. Η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, κατεδαφίζουν κατακτήσεις δεκαετιών για το “καλό της Ελλάδας”. Αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές, με χαράτσια και παράλογους φόρους ακόμα και στους ανέργους, συσσωρεύουν δυσβάσταχτα χρέη για τα νοικοκυριά και φέρνουν προ των πυλών τις κατασχέσεις. Βασικά αγαθά όπως το ρεύμα και το νερό καθίστανται δυσπρόσιτα για πολλούς, όπως έδειξε κι η πρόσφατη ιστορία του οικισμού στο στρ. Καποτά.

Παράλληλα, η αστυνομία επιδίδεται σε ποικιλία μορφών άγριας καταστολής (που φτάνει μέχρι την απαγόρευση συγκεντρώσεων), ενώ τα ΜΜΕ παραπληροφορούν και μας τρομοκρατούν με σκοπό να πειστούμε ότι τάχα δεν υπάρχει διέξοδος, για να δεχθούμε την ισοπέδωσή μας.

Στο έδαφος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης, η Χρυσή Αυγή δυναμώνει, κοροϊδεύοντας πως είναι δήθεν αντισυστημική, την ίδια ώρα που προστατεύει τους εφοπλιστές και δολοφονεί μετανάστες και αγωνιστές.

Την ίδια στιγμή, στο πλαίσιο των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων του Καλλικράτη και του Καποδίστρια, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποκτά το χαρακτήρα ενός τοπικού κράτους-βραχίονα του κεντρικού κράτους-, που σκοπό έχει να εφαρμόσει την πολιτική των μνημονίων και της λιτότητας σε τοπικό επίπεδο, με ολοένα και αυξημένες αρμοδιότητες και μειωμένη χρηματοδότηση.

 Στην περιοχή μας:

 ·     Τα σχολεία υπολειτουργούν, οι μαθητές σιτίζονται από «φιλάνθρωπους» χορηγούς, ο ΕΟΠΥΥ κλείνει.

·     Τα ναρκωτικά θερίζουν και οι έμποροι, προστατευμένοι από την εξουσία, πλουτίζουν, ενώ δομές πρόληψης και αποκατάστασης απουσιάζουν.

·     Δημόσιοι χώροι και υποδομές (π.χ. Ολυμπιακό χωριό, Τατόι) όχι απλά δεν αξιοποιούνται αλλά αντίθετα ρημάζουν σε τέτοιο βαθμό που μέχρι και τα πάρκα και οι παιδικές χαρές δεν είναι ασφαλή.

·     Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση για τις ανάγκες της περιοχής. H μείωση των δρομολογίων, η συνεχιζόμενη απαξίωση τους, το ακριβό εισιτήριο, τα κάνει μη εξυπηρετικά και απρόσιτα για ένα μεγάλο τμήμα των συμπολιτών μας (άνεργοι, νεολαία, συνταξιούχοι).

·     Η εγκατάλειψη του οδικού δικτύου είναι εντυπωσιακή: στο Μενίδι γίνεται κυριολεκτικά της «λακούβας»! Η ρυμοτομία και η πολεοδομία μας καθώς και βασικές υποδομές (πχ όμβρια ύδατα), είναι στον αέρα.

·     Δομές που να προάγουν τον πολιτισμό και την πολιτιστική κληρονομιά ουσιαστικά δεν υπάρχουν παρά μόνο εθελοντικά (πχ τόσοι δημοτικοί χώροι μα ούτε ένας δημοτικός κινηματογράφος!), ενώ το Αρχαίο Θέατρο στη γειτονιά μας παραμένει «θαμμένο».

·     Η λειτουργία του κέντρου κράτησης της Αμυγδαλέζας στοχοποιεί τους μετανάστες, μεταθέτοντας σε αυτούς την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει και μας πλήττει. Δημιουργείται έτσι, στην περιοχή μας ένα σύγχρονο “Άουσβιτς” και καλλιεργείται η μισαλλοδοξία και ο κοινωνικός αυτοματισμός.

Δεν μπορούμε να ανεχθούμε άλλο αυτή την κατάσταση!

Δεν είναι λύση, ούτε η παραίτηση, ούτε η ανάθεση σε «Σωτήρες»!

Ήρθε η ώρα να αντιταχθούμε στην υποβάθμιση!

Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Με βάση τις αξίες της αλληλεγγύης, της αντίστασης και του συλλογικού αγώνα αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και δεν αναθέτουμε σε κανέναν την επίλυση των δικών μας προβλημάτων. Φτιάχνουμε τα δικά μας κανάλια αλληλεγγύης, χτίζουμε το δικό μας πολιτισμό, τις δικές μας συλλογικότητες, κόντρα σε μνημονιακές πολιτικές και φασιστικές αντιλήψεις!

Σας καλούμε: το Σάββατο, 8/3 στις 6μμ, στο 1ο ΚΑΠΗ Αχαρνών (Πλ. Αγ. Νικολάου) να συζητήσουμε συλλογικά και δημοκρατικά για τη συγκρότηση μιας Αγωνιστικής Παρέμβασης στο Δ. Αχαρνών!